Sposoby na mrówki faraona

Naturalne sposoby na mrówki - jak zwalczać mrówki faraonki 

Kto ma działkę, dom lub mieszka na parterze może mieć niezapowiedzianą wizytę poszukujących okruszków lub innego jedzenia mrówek. Trudno je karać za pracowitość i zapobiegliwość. Poza tym są przecież niezwykle ważne dla całego ekosystemu, ale niekoniecznie chcemy się z nimi dzielić naszym terytorium. Mrówki to z reguły niegroźne i pożyteczne owady. Na ogół nie próbujemy z nimi walczyć, gdyż zjadają mszyce i oczyszczają teren. Nasza sympatia do nich ma jednak swoje granice. Kiedy mrówki pojawiają się w mieszkaniu, przestaje być tak wesoło. Owady, które urządziły sobie z naszego domu trasę wiodącą prosto do szafki z jedzeniem to nie lada utrapienie… Jest ich dużo, szybko się rozmnażają - trudno je zatem wytępić. Pojawia się pytanie: jak im nie zaszkodzić, a lepiej skutecznie odstraszyć? 

Robotnica - Mrówka faraona - faraonka

Nagle w mieszkaniu zauważamy stada małych brązowo-rudych czy żółtawo-rudych mrówek. Po otwarciu dawno nieotwieranych pudełek, szafek, podniesieniu doniczek wyskakuje kilkanaście mrówek i rozbiega się po mieszkaniu. Zwykle reagujemy wybijając wszystkie osobniki w nadziei, że znikną. Błąd, nie znikną to dopiero początek. Mamy do czynienia ze zmasowanym atakiem, którego celem jest znalezienie źródeł pokarmu w naszym mieszkaniu. Mrówki faraona niszczą żywność, możliwe jest również przenoszenie przez nie chorobotwórczych bakterii i innych mikroorganizmów. Bolesne ukłucia mogą prowadzić do wystąpienia objawów alergii lub zakażeń. Zużyliśmy już wszystkie środki owadobójcze (przy okazji boli nas od nich głowa), wybite zostały setki mrówek i jest ich jakby mniej, ale to tylko na krótki czas. Owszem wydaje się ich mniej, gdyż nie błądzą bez sensu po mieszkaniu. Zlokalizowały już źródła pokarmu i w sposób zorganizowany przenoszą pokarm do gniazda czy kilku gniazd. Poruszają się "sznurkiem" jedne idą w kierunku gniazda inne w kierunku pokarmu. Dzięki feromonom, które wydzielają znaczą trasę i formują szyki. Robotnica która znajdzie pokarm niesie go do gniazda znacząc trasę feromonami. Kolejne robotnice podążają jej zaznaczonym już szlakiem. Gdy źródło pokarmu się kończy ścieżka feromonowa zanika i sznurek mrówek formuje się gdzie indziej. 

Ponieważ mrówki faraona są małe i półprzezroczyste a teraz poruszają się mniej chaotycznie sprawiają wrażenie mniejszej liczebności. Kolejnym etapem ataku mrówek, jest nasze obrzydliwe znalezisko np. w postaci zamrówczonego chlebaka albo ścianki w meblu do którego wiedzie sznurek mrówek. Mrówki faraona giną poniżej temperatury 0°C dlatego wybierają nasze ciepłe mieszkania będące dla nich idealnym schronieniem w zimie. Faraonki tworzą gniazda wewnątrz budynków skąd robotnice penetrują nasze mieszkania szukając pożywienia. Łatwo i szybko można zauważyć nieskuteczność naszych doraźnych działań z wybijaniem faraonek. W gnieździe królowa produkuje robotnice których jest kilka-kilkadziesiąt tysięcy, a czasem nawet miliony na całą okolicę licząc całą kolonię z kilkoma tysiącami królowych. Zwykle gniazda są bezpiecznie ukryte, schowane tam gdzie nie ma pożywienia, w piwnicach pionach wodno-kanalizacyjnych, pod styropianem, w szczelinach między ścianami czyli generalnie w miejscach niedostępnych. Mrówki faraona również potrafią zaskoczyć, gniazdo może się znajdować w pościeli (wykrochmalonej i schowanej w szafie), w nieużywanej latarce bez baterii leżącej gdzieś od dawana i w wielu innych zaskakujących miejscach. Mrówki faraona najczęściej atakują kuchnie i łazienkę, wchodzą od sąsiadów lub z miejsc gniazdowania przez kratki wywietrznikowe oraz szczeliny wzdłuż rur i otwory na liczniki wody. Mogą się przenosić z przedmiotami w których było gniazdo, np. wraz z meblami nowego lokatora, nawet z fabryki mebli lub stolarni, gdzie miały gniazda można sobie czasem faraonki kupić. Czasem znajomi mogą je przynieść w swoich butach czy torbach w których szukały pożywienia. 

Mrówki to bardzo liczna rodzina owadów, występujących niemalże na całym świecie. To co je charakteryzuje to bardzo zorganizowane społeczności, w których każda grupa pełni ściśle określone obowiązki. Warto wiedzieć, że w Polce mamy około 100 gatunków mrówek, z których część potrafi zagościć w naszych mieszkaniach - przede wszystkim na najniższych kondygnacjach. Nieproszeni goście to przede wszystkim robotnice, które całymi dniami wędrują w poszukiwaniu pożywienia dla siebie oraz pozostałych grup mrówek, wchodzących w skład danej kolonii. Nowe kolonie zakładają samice-królowe, których, w danej społeczności może być najczęściej do kilkudziesięciu osobników. To one odpowiadają za intensywne zwiększanie się liczebności danej kolonii. Samice-robotnice są bezpłodne. 

W mieszkaniach możemy spodziewać się mrówek faraona, a więc gatunku, który przybył do nas z cieplejszych rejonów świata. W naszym, raczej chłodnym klimacie, faraonki gniazdują w budynkach, tak więc potrafią stać się zmorą dla mieszkańców domów. Są niewielkie, tak więc nie mają problemów z przystosowaniem się do panujących warunków w mieszkaniach. Przez niewielkie szczeliny śmiało wdzierają się do mieszkań, tratując je jak własne. Gatunek ten jest przykładem jak dobrze można  przystosować się do niekorzystnych warunków i systematycznej utraty osobników wchodzących w skład kolonii. Jedna kolonia posiada wiele królowych, tak więc szybko zwiększa swoją liczebność i ciężko je wytępić ze względu na ich szybki przyrost liczebny. W skupisku mieszkań np. w bloku, należy podjąć wspólne działania, gdyż w pojedynkę ciężko wygrać wojnę z tymi owadami, które często gniazdują w całym pionie wieżowca czy budynku wielorodzinnego. 

Z innych gatunków mrówek niż faraonki, które mogą pojawić się w mieszkaniu należy wymienić mrówki gmachówki. Są niewielkie, gniazdują najczęściej w drzewach. Z pewnością mogą pojawić się w drewnianych domkach. Mrówki hurtnice także są często spotykane w mieszkaniach, podobnie jak mrówka darniowa, rudnica czy też amazonka. To co je odróżnia od faraonek to przede wszystkim budowanie gniazd - zazwyczaj poza domem-mieszkaniem, a ich obecność w domu to efekt poszukiwania pożywienia, co sprawia, że wygląda, jakby tylko przechodziły przez naszą kuchnię i inne miejsca, gdzie są resztki pożywienia. W naszych domach mogą pojawić się mrówki:

- faraonki (najczęściej spotykane, budują gniazda w szczelinach drewnianych elementów np. podłogi, ktore w efekcie potrafią bardzo zniszczyć), 

- gmachówki

- hurtnice (czarne, wstydliwe),  

- mrówki darniowe

- rudnice

- amazonki

POZA MRÓWKAMI FARAONA występują w Polsce również inne gatunki mrówek, które pojawiają się w mieszkaniach w poszukiwaniu pożywienia. W odróżnieniu od mrówek faraona - gnieżdżących się wyłącznie w domach mieszkalnych - inne ich gatunki mają gniazda poza budynkami, ale w bliskiej od nich odległości. Zwykle zjawiają się w mieszkaniach parterowych i atakują przede wszystkim słodycze. Na ogół są to czarne owady o długości około 4 mm, nieco większe od mrówek faraona i w przeciwieństwie do nich nieszkodliwe. Mrówki czarne nie lubią zapachu fusów od kawy. Można usypywać z nich bariery na parapetach okien, wejściach z tarasu czy ogródka, na szlakach codziennych mrówczych wędrówek. Fusy powinny być świeże i pachnące, a więc trzeba je zmieniać co 2-3 dni. I nie musi to być prawdziwa kawa, ale zwykła zbożowa, ta najtańsza, byle świeżo zaparzona. Można układać na trasie mrówczych spacerów niedopałki papierosów, zwilżone naftą, terpentyną czy spirytusem kamforowym. W szafie czy kredensie kuchennym warto położyć połówkę spleśniałej cytryny, gałązki bazylii czy lawendy albo zielone liście pomidorów. Jeśli mrówki pokazały się w bieliźniarce, można porozkładać na półkach i w narożnikach szafy kawałki kamfory. Czarnych mrówek nie należy niszczyć! Są one bardzo pożyteczne w środowisku naturalnym. Trzeba je tylko zniechęcić do odwiedzin w naszym mieszkaniu. Jest taka prosta zasada - jeśli mrówki danego gatunku żywią się owadami to są naszymi sprzymierzeńcami. Jeśli natomiast odżywiają się pokarmem roślinnym - taki gatunek jest potencjalnym szkodnikiem. 

Pojawienie się mrówek w mieszkaniu może być spowodowane zarówno osiedleniem się gatunku w domu jak również może być spowodowane faktem, że mieszkanie znajduje się w obrębie ich terytorium, na którym poszukują pożywienia. W przypadku łatwej dostępności do pokarmów spożywanych przez człowieka mogą pojawić się w bardzo liczebnych grupach, powodując zanieczyszczenie żywności. Budując gniazdo w drewnianych elementach domu mogą z czasem doprowadzić do uszkodzenia tych elementów. Pojawienie się mrówek w mieszkaniu może wiązać się z osiedleniem się ich w domu jak również może wynikać z faktu, że mieszkanie znajduje się w obrębie ich terytorium, na którym po prostu poszukują pożywienia. W przypadku ułatwionej dostępności do pokarmów przez nas spożywanych (rozsypany cukier i inne niezabezpieczone pożywienie) mogą pojawić się nawet w bardzo liczebnych grupach, powodując ogólne zanieczyszczenie żywności. Należy również pamiętać, że mrówki budując gniazdo w drewnianych elementach domu mogą doprowadzić do trwałego uszkodzenia tych elementów. Zabijanie jednej czy nawet kilku mrówek nic nie da. Obecność mrówek, może powodować stresy jednak nie warto wpadać w panikę, mrówki można "zachęcić" do opuszczenia naszego terenu, stosując "triki" znane już naszym babciom. Skupmy się zatem na tych najbardziej popularnych.

Na szczęście istnieje kilka sprawdzonych i skutecznych sposobów pozbycia się mrówek z mieszkania. Zanim jednak zaczniemy jakiekolwiek działania, warto na samym początku zorientować się, z którego miejsca mrówki do nas przychodzą i pousuwać wszystkie możliwe szczeliny, które mogłyby się stać bramą dla mrówek (np. pozaklejać je gipsem). Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia mrówek w naszym mieszkaniu należy przede wszystkim zabezpieczyć nawet najmniejsze otwory w mieszkaniu przez które mogą przedostać się mrówki (często przedostają się do wnętrza po rurach). 

Pamiętaj! Mrówki pojawiają się w domu z jednego powodu - znalazły w nim łatwy dostęp do pożywienia. 

MRÓWKI FARAONKI 

Mrówka faraona (faraonka) (Monomorium pharaonis) – gatunek mrówek z podrodziny Myrmicinae. Gatunek kosmopolityczny, synantropijny, pochodzący prawdopodobnie z Afryki Zachodniej lub Indonezji. Mrówka faraona mylona jest niekiedy z mrówką złodziejką (Solenopsis fugax). Widoczną różnicą jest budowa ich czułków – czułki mrówki złodziejki mają 10 segmentów. Rozwój robotnicy od jaja do dorosłej mrówki trwa około 38 dni. Samiec i samica rozwijają się w około 42 dni. Tworzy kolonie wysoce poligyniczne (do 2000 królowych), często kolonie te są wielogniazdowe (polikalia). Kolonie mogą liczyć do kilku milionów osobników. Królowa do 4 mm długości, zabarwiona jest nieznacznie ciemniej od robotnic. Samce mają do 2 mm długości, są czarne, z żółtawymi czułkami i odnóżami. Robotnice 1,9–2,5 mm długości, koloru od jasnożółtego do brązowoczerwonego. Oczy względnie małe, mają sześć lub osiem przyoczek. Stylik dwuczłonowy. Czułki 12-segmentowe, trzy ostatnie są zgrubione i tworzą tak zwaną buławkę. Posiada żądło. Rójka odbywa się w gnieździe, formy seksualne pojawiają się we wrześniu i październiku. Zamieszkuje ludzkie siedziby. Najczęstszymi miejscami występowania są zamknięte przestrzenie o wilgotności około 80% i temperaturze 25-30 °C blisko miejsc stanowiących źródło wilgoci takie jak kuchnie, łazienki (np.: szczeliny w ścianach, wolne przestrzenie pod kafelkami, meble). Na gniazda zaadaptowane mogą być też mniej typowe miejsca jak niedomknięte pudełka czy kasety video. 

Mrówka faraona (Monomorium faraonis) to gatunek malutkiej, żółtawo zabarwionej mrówki. (Robotnice osiągają zaledwie 1,5-2 mm długości). Nazwę gatunkową nadał Linneusz, uznając gatunek za sprawcę jednej z biblijnych plag egipskich. Mrówka faraona została zawleczona z Afryki Północnej do środowisk zurbanizowanych niemal na całym świecie. Sprawa pochodzenia gatunku nie jest jednak oczywista i zdania naukowców na ten temat są podzielone. Według niektórych źródeł, pierwotnie występował w Ameryce Południowej skąd w XVIII w. zawleczony został do Afryki. Do Europy po raz pierwszy trafił za sprawą Francuzów powracających w 1798 roku z bitwy pod Al-Lahun. Dzisiaj, z pewnością niejeden europejski turysta powracający z Egiptu czy inżynier wracający z pracy w Emiratach Arabskich przywozi nową „porcję zarodową”. Rozwój transportu i handlu w ostatnim stuleciu stworzył po prostu autostrady dla rozprzestrzeniania się tego inwazyjnego gatunku. W jego naturze bowiem leży ciągłe poszukiwanie nowych miejsc do osiedlenia. 

Mrówki faraona - wylęgarnia w gnieździe

Mrówki faraona przyniesione do mieszkalnego blokowiska odkrywają nagle idealne miejsce do niemal nieograniczonej ekspansji. Mają tu tak, jak lubią. Dzięki centralnemu ogrzewaniu jest ciepło i sucho, a we wszelkich szparach, spękaniach i nieszczelnościach murów, pod panelami, parkietem czy boazerią, nawet między kartkami papieru lub warstwami tkaniny znajdują bezpieczne schronienie. Nasze kuchnie dostarczają wyjątkowej obfitości pożywienia. Mrówki gustują zwłaszcza w pokarmach białkowych – mięsnych. Jeśli w mieszkaniu jest pies lub kot, mrówki nie omieszkają przepuścić szturmu na jego miskę. Niewielkie rozmiary i duża liczebność są atutami mrówek. Z jednej strony trudno je przez to wytępić, z drugiej niezauważalne przez nas drobiny są dla nich całkiem sporymi porcjami pokarmu. Jeśli znajdą większy kąsek, oznaczają feromonami drogę do niego i w ciągu piętnastu minut setki robotnic przybiegają po szlaku, ćwiartują zdobycz i przenoszą do gniazda. Można się pocieszyć, że w mieszkaniu, w którym są mrówki faraona, nie ma karaluchów czy pluskiew. Choć mrówki zwykle nie dają rady dorosłym owadom, to jaja lub młode larwy są łatwą zdobyczą. Jeśli mrówki znajdą owada martwego lub zbyt słabego, aby się bronić, np. w trakcie wylinki, przypuszczają zmasowany szturm i po godzinie lub dwóch z owada zostaje pusty, chitynowy oskórek. Całe wnętrze owada zostaje wyżarte.

Jak inne owady społeczne, faraonki tworzą kolonie – niezwykle złożone, sterowane feromonami systemy, jakby superorganizmy. To, co czyni kolonie mrówki faraona „organizmem” praktycznie niezniszczalnym, jest ich wyjątkowa biologia. U większości gatunków mrówek kolonia to płodna samica – królowa, oraz armia żołnierzy – robotnic. Czasem pojawiają się uskrzydlone samce, których jedynym celem życia jest zapłodnienie samicy. Jeśli jakieś kolonie dwóch różnych królowych leżą blisko siebie, to te dwa klany stają się śmiertelnymi wrogami, lecz u faraonki - wprost przeciwnie. W jednej kolonii może być wiele królowych, które zgodnie ze sobą współpracują dla dobra całej wspólnoty. Podobnie kolonie sąsiedzkie łączą się szlakami i przenikają się, tak że mogą tworzyć większe kolonie wielogniazdowe, co czasem prowadzi do powstania niewyobrażalnie wielkich „mega-kolonii”, obejmujące całe bloki, kompleksy szpitalne, osiedla miast - tworząc coś w rodzaju mrówczego imperium. Podobnie inwazyjny gatunek argentyńskiej mrówki Iridomyrmex humilus rozbudował największą kolonię na obszarze rozciągającym się ponad 6000 km od Portugalii, przez całe Włochy, po Chorwację! 

A co się stanie, jeśli pozabijamy wszystkie mrówki w naszym bloku, zniszczymy wszystkie gniazda? No właśnie, czy aby na pewno wszystkie? Dla wielu gatunków mrówek śmierć królowej to katastrofa, dla faraonek – niekoniecznie. Robotnice faraonek mają bowiem zdolność takiego pielęgnowania potomstwa, aby wychować nowe księżniczki! Dzieje się tak właściwie automatycznie, jeśli w pobliżu nie ma płodnej samicy. Do dalszego rozwoju kolonii potrzebny jest też samiec, który zapłodni królową. Z tym też nie ma problemu. Samce u mrówek rozwijają się z jaj niezapłodnionych. Jeśli nawet nie zostaną od razu wychowane z przyniesionych przez robotnice niezapłodnionych jaj, nowe złoży księżniczka. Z nich zostaną wychowane samce, które z kolei będą z samicą kopulować. Można więc wyobrazić sobie teoretyczną sytuację, że jedna mała robotnica ukryje jedno jajeczko i rozpocznie rozwój kolonii od nowa! Osobom zwalczającym owady w mieszkaniach pozostaje życzyć powodzenia!

MRÓWKI FARAONA - mimo nazwy, nie pochodzą z Egiptu. Ich ojczyzną są Indie, skąd prawdopodobnie wraz z towarami na okręcie trafiły na ląd afrykański, a dopiero stamtąd do Europy. Wbrew powszechnemu przekonaniu, że mrówki Faraona zjawiły się u nas dopiero po ostatniej wojnie - w wydanej w 1892 r. książce prof. Nasonowa znaleziono pierwszą o nich wzmiankę i wiadomość, że gnieżdżą się w Warszawie. W tym czasie stolica była zabudowana w większości domami drewnianymi. Stanowiły one ciepłe i przytulne schronienie dla faraonowych mrówek. Budowane później domy murowane z cegły, a następnie betonu, słabo ogrzewane odstraszyły szkodniki, które z racji swego pochodzenia lubią ciepło i aktywność ich zanika już w temperaturze 14°C.

W Warszawie okresu międzywojennego nie słychać było o mrówkach Faraona. Niedobitki, jeśli nawet gdzieś ocalały, zakończyły pewnie swój żywot w pożarach i ruinach Powstania. Dopiero w latach pięćdziesiątych zjawiły się ponownie na naszym terenie, przywiezione być może w bagażach rodaków wracających z dalekich krajów, przysłane w zagranicznych paczkach czy przywiezione z towarem na statku. Następne lata przeprowadzek do nowych bloków to dalsze rozprzestrzenianie się gniazd mrówczych, zdobywanie nowych, dobrze ogrzewanych pomieszczeń. Niestaranne wykończenie wnętrz domów sprzyja przenoszeniu się szkodników z piętra na piętro, z mieszkania do mieszkania. Mrówki wędrują po przewodach c.o. i gnieżdżą się właściwie wszędzie: w szparach, w ścianach, za listwą podłogową, pod niestarannie położoną wykładziną, byle w pobliżu źródła ciepła. 

Przywiezione z dobytkiem jednego lokatora natychmiast zakładają gniazdo rozmnażając się i zdobywając nowe tereny życiowe. Są bardzo pracowite, odporne, charakteryzują się ogromnie wysoką płodnością. Jedno mrówcze gniazdo potrafi w ciągu 3 lat opanować kilkunastopiętrowy blok z wieloma lokalami. Mrówki Faraonki szukają pożywienia w promieniu zaledwie kilku metrów od gniazda, dlatego terenem działania jednej rodziny są najwyżej dwa położone obok siebie mieszkania. Teoretycznie więc, przy bardzo uważnej obserwacji wypenetrowanie ścieżek i odnalezienie gniazda nie powinno być trudne. Zlikwidowanie mrówek wymaga ogromnej cierpliwości i dokładności. Nie jest to kwestia tygodni, ale wielu miesięcy! 

Działania ograniczające pojawienie się mrówek w mieszkaniu

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia mrówek w naszym mieszkaniu należy przede wszystkim zabezpieczyć wszelkie otwory w mieszkaniu przez które mogą przedostać się do wewnątrz mrówki. Przede wszystkim weźmy pod uwagę:

• zagipsowanie wszelkich niepotrzebnych otworów- szpar np. wokół rur, instalacji , pęknięć w murze itp;

• miejsca, którymi mogą przedostawać się do mieszkania mrówki należy opryskać specjalnymi preparatami;

• pożywienie w domu trzymać w szczelnych pojemnikach;

• na bieżąco usuwać wszelkie nieczystości organiczne.

Sposoby walki z mrówkami w miejscu zamieszkania

W przypadku pojawienia się mrówek należy podjąć działania mające na celu wyproszenie nieproszonych gości. Mrówki to także nasi sprzymierzeńcy w walce ze szkodnikami, tak więc warto pamiętać o tym i skorzystać z tych sposobów, które będą nam bliższe. Nóżki dziecięcego łóżeczka czy kuchennego stołu należy posmarować od dołu wazeliną, co uniemożliwia przemarsz szkodników. Wszystkie rury c.o.,w miejscach styku ze stropem i podłogą oraz szpary przy futrynach okien i drzwi balkonowych starannie zalepić gipsem. Mrówki chodzą po rurach i przewodach, a nie wewnątrz nich, dlatego tak ważną sprawą jest dokładne zalepienie szpar. Inna metoda na pozbycie się mrówek faraona polega na posmarowaniu szlaków, którymi poruszają się mrówki, sokiem z cytryny. Skórki z cytryny z kolei wkładamy w szczeliny i szpary, w których mrówki zrobiły sobie kryjówki. 

Domowe sposoby na walkę z mrówkami 

Z pewnością w wielu domach znamy dużo sposobów na walkę z mrówkami. Do bardziej znanych należy zaliczyć:

• miejsca przez które dostają się mrówki wysmarować octem;

• w miejscach przemieszczania się mrówek rozsypać sól, pieprz, cynamon albo proszek do pieczenia;

• posmarowanie miejsc ich wędrówek wazeliną;

• zastosowanie soku z cytryny w miejscach wędrówek mrówek;

• roztwór płynu do naczyń z wodą, którym należy spryskać miejsca przez które dostają się mrówki jak również spryskać same mrówki napotykane w mieszkaniu ;

• wartym uwagi sposobem jest także zastosowanie minerału o nazwie boraks, który jest wykorzystywany m.in. jako topnik przy lutowaniu metali; należy go wymieszać z ugotowanym żółtkiem, po czym wykładać przez kilka dni w miejscu ich wędrówek; przeniesiona do mrowiska trutka niszczy całą kolonię od wewnątrz; sposób wymagający zachowania szczególnej ostrożności w przypadku obecności w domu dzieci i zwierząt.

Naturalne sposoby przeciwko mrówkom faraona w domu 

1. Cynamon - może być w proszku, może być olejek - smarujemy głównie miejsca, gdzie przechodzą ( drzwi, okna )

2. Sok z cytryny - skropienie nim newralgicznych miejsc powinno spowodować u mrówek dezorientację

3. Mięta - olejek lub listki mięty skutecznie odstraszają mrówki, a dodatkowo dom pachnie świeżością. 

4. Kreda lub talk - pomaga narysowanie obwodu, gdyż mrówki go nie pokonają

5. Ocet - Sprzątając warto dodać ocet do wody i przecieramy podłogę czy meble szmatką powierzchnie, a małych intruzów szybko się pozbędziemy, gdyż nie znoszą tego zapachu.

6. Kukurydza - Jeśli je kochasz- dokarmiaj je mączką kukurydzianą. Skupią się na niej, a nie na Twojej posesji.

7. Sól - rozsyp w miejscu gdzie się pojawiają, a szybko nie spotkacie się oko w oko.

8. Soda oczyszczona i cukier puder - Zmieszaj i posyp miejsca newralgiczne.Taka mikstura pozytywnie na nie nie wpływa, szybko ją omijają. 

9. Pieprz prawdziwy (turecki) - nie wiadomo czy pojawia się u nich kichanie, ale skutecznie omijają teren posypany pieprzem. 

10. Wazelina -  Posmaruj miejsca gdzie przechodzą. Szybko odpuszczą sobie tę trasę. 

11. Sól, pieprz, cynamon tudzież proszek do pieczenia - rozsypać na trasie mrówek. 

12. Świeże zioła - miętę, liście pomidora, lawendę, majeranek lub wrotycz - posiekać i rozsypać na trasie wędrówki mrówek. Inne zapachy których mrówki nie lubią: wrotycz, siekana pietruszka, mielony pieprz ziołowy, majeranek, piołun, lawenda, tymianek, mięta polna, sól, kawa.

13. Można również użyć terpentyny, cynamonu, sfermentowanej skórki cytrynowej czy węgla drzewnego. Ścieżki feromonowe do naszych spiżarni zacieramy także środkiem zawierającym chlor. 

14. Nie zaszkodzi również przemyć te miejsca ich wędrówek wodą z płynem do naczyń w proporcji 3:1. Dobrze sprawdzić może się roztwór płynu do naczyń z wodą, którym należy spryskać lub przetrzeć miejsca przez które dostają się mrówki do wnętrza domu, docelowo można nim spryskiwać same mrówki jakie napotkamy na naszej drodze,

15. Warto zakupić pojemniki próżniowe i w nich trzymać jedzenie. Resztę przechowywać w lodówce. Dobrym sposobem jest częste sprzątanie i unikanie pozostawiania szczątków organicznych, które mogłyby stać się powodem powrotu mrówek. 

16. Dobrze działają również liście pomidora, zwłaszcza te świeże, trzeba je rozłożyć w najczęściej uczęszczanych przez mrówki miejscach (ten zapach je odstrasza). 

Nasze domy, altanki i szopki najczęściej padają ofiarą faraonek, ale zdarza się, że również inne gatunki chętnie korzystają z naszej „gościny”. Dlatego, jeśli nie potrafisz rozpoznać rodzaju swoich nieproszonych gości, a one same ignorują Twoje prośby o wylegitymowanie się, to nie zrażaj się, że jeden z wymienionych poniżej sposobów nie zadziała i spróbuj użyć kolejnego. Z mrówkami, jak z ludźmi – różne mają gusta i różnych rzeczy nie lubią. 

Chemiczne sposoby walki z mrówkami 

   

Poza domowymi tradycyjnymi sposobami warto skorzystać ze specjalistycznych środków chemicznych dostępnych w sprzedaży. Wybór jest bardzo duży, tak więc bez problemu znajdziemy coś odpowiedniego. Z środków dostępnych na rynku warto wymienić:

• Mrówkofon jest preparatem w formie granulowanej trutki pokarmowej. Zastosowanie odpowiednich składników granulatu sprawia, że mrówki chętnie go spożywają, dzięki czemu jest on bardzo skutecznym środkiem chemicznym. Ponieważ mrówki robotnice zanoszą go do gniazda, tak więc skutecznie eliminuje całe kolonie mrówek. Wystarczy tylko rozsypać granulat na tekturze w miejscach przemieszczania się mrówek. Cena tego preparatu wynosi około 5-7 zł. 

• Mrówkiller jest preparatem w aerozolu, w formie pianki, który warto zastosować w przypadku odnalezienia gniazda mrówek. Jego cena wynosi około 10 zł za 300 ml. 

• Mrówko Bait Formicid jest preparatem w formie granulatu, który należy rozsypać w okolicy gniazda oraz na ścieżkach po których wędrują mrówki. Jest to trutka pokarmowa, tak więc charakteryzuję się bardzo dobrą i szybką skutecznością. Cena granulatu za 500 g wynosi około 35- 40 zł.

• Faratox B także należy do środków doskonale sprawdzających się przy likwidowaniu mrówek. Ma formę granulatu, którą należy rozsypać na tekturce i umieścić w okolicy gniazda bądź szlaków komunikacyjnych mrówek. Jest to także trutka pokarmowa, która niszczy kolonie dzięki zawartości metoprenu obniżającego liczebność jaj oraz hamującego rozwój młodych mrówek. Stosując ten preparat całkowite zniszczenie koloni nastąpi w niecały miesiąc od momentu zastosowania preparatu. Za opakowanie zawierające 4 g preparatu zapłacimy około 10 zł.

• Expel- proszek na mrówki – jest to preparat w formie granulatu, także stanowiący trutkę pokarmową. Jego cena za 100 g wynosi około 7-8 zł. 

• Effect uniwersalny środek owadobójczy stanowi przykład preparatu działającego kontaktowo, który nanosi się poprzez rozpylenie w miejscach występowania mrówek oraz na same mrówki. Za 500 ml preparatu w butelce z atomizerem zapłacimy około 15 zł.

Wejścia do domu na szlakach mrówek zabezpieczony Chińską kredą owadobójczą (zawiera deltamethrin). Jest to bardzo skuteczna bariera, ale trzeba unikać z nią kontaktu gdyż w najlepszym przypadku będzie boleć nas głowa. Kredą Chińską rysujemy jak zwykłą kredą po tablicy. Żadna mrówka nie przejdzie takiej bariery. 

Mrówki to niewielkie owady, ale mogą okazać się dla nas bardzo uciążliwym problemem, dlatego warto przede wszystkim zapobiegać ich pojawieniu się w mieszkaniu, a w ostateczności walczyć z nimi za pomocą skutecznych środków. Pamiętajmy, że w wielu przypadkach mrówki mogą zdziałać wiele dobrego. 

Jak pozbyć się mrówek faraona, nie zabijając ich

Po pierwsze można stworzyć trudną do pokonania barierę:

- zalepić otwory wokół rur wodociągowych i instalacji centralnego ogrzewania, uszczelnić spękania murów,

- jeśli to możliwe, opryskać ściany i sufit mlekiem wapiennym,

- opryskać powierzchnię wokół szczelin i otworów, którymi przedostają się do budynku, oraz ościeżnice drzwi, okien, wentylatory, przewody i kanały, listwy podłogowe. Najlepiej użyć do tego preparatów: ABC – płynny preparat na mrówki lub AgrEvo-Płynny preparat przeciw mrówkom, 

- rozsypać na trasach przemarszu siekaną pietruszkę lub zmielony pieprz ziołowy, których zapachu nie lubią.

Po drugie nie wabić mrówek do pomieszczeń:

- wrzucać odpadki organiczne do szczelnych pojemników na śmiecie,

- przechowywać żywność w szczelnych pojemnikach,

Można też mrowisko przykryć doniczką napełnioną suchą ziemią. Gdy mrówki przeniosą do niej potomstwo, doniczkę wyniesiemy poza ogródek.

Jakie szkody wyrządzają mrówki w domu i w ogrodzie

- uszkadzają drewniane elementy budynków, budując w nich gniazda, 

- uszkadzają i zanieczyszczają żywność,

- przesuszają ziemię, drążąc w niej korytarze i budując gniazda,

- odkrywają korzenie, bulwy i kłącza roślin, drążą w nich otwory,

- powodują (pośrednio) osłabienie roślin zasiedlonych przez mszyce i inne szkodniki wydzielające rosę miodową, ponieważ opiekują się tymi szkodnikami,

- uszkadzają drzewa, budując gniazda w ich drewnie,

- niszczą pąki i kwiaty w poszukiwaniu nektaru,

- w czasie suszy ogryzają młode pędy wierzchołkowe roślin. 

Jak zniszczyć całą kolonię mrówek faraona 

Trzeba odnaleźć i zniszczyć gniazdo, zalewając je wrzącą wodą lub wraz z najbliższym otoczeniem, traktując insektycydem kontaktowym (Mrówkiller, POLCYP 0,4 SL, Mrówkofon, AgrEvo-Pylisty preparat przeciw mrówkom, AgrEvo-Płynny preparat przeciw mrówkom”, KAPO, ANT-STOP-przeciw mrówkom). Jeśli są to gmachówki, trzeba też zniszczyć gniazda satelickie, bo inaczej kolonia zostanie szybko odbudowana – mrówki z gniazd satelickich wymieniają robotnice i potomstwo z gniazdem matecznym. Jeżeli gniazda są trudne do odnalezienia, można wykładać przynęty z  wolno działającym środkiem owadobójczym (można go mieszać z miodem lub syropem) na trasach mrówek w ogrodach i w mieszkaniach. Zbieraczki zanoszą taki pokarm do gniazda i karmią nim inne robotnice, larwy i królowe. Najskuteczniejsze są trutki: Faratox, Faratox B, Lafarex K zawierające metopren – preparat hormonalny, który hamuje rozwój larw i poczwarek. Ponadto samice, które powstaną z larw karmionych trutką, są mniej płodne lub bezpłodne. Zadowalające wyniki dają też Maxforce Żel i Combat oraz przynęty zatrute boraksem lub kwasem borowym: Antifar, Boratox, Ekosan AK, Forbiotox, Formix I, Formix II, Gokirokku, Higiena 94, Skantox, Mizar, Monotox, Prusatox. Trutkę można też wykonać samodzielnie: wymieszać boraks, wodę i cukier w stosunku wagowym 1:18:7 (proporcja ta jest ważna, ponieważ nadmiar trucizny zniechęca mrówki, a jeśli jest jej zbyt mało, trutka nie jest skuteczna). Mimo stosowania od wielu lat przynęt ze związkami boru, mrówki nie uodporniły się na nie. 

LINKI: 

Uzdrawianie - warsztaty i treningi: 

https://uzdrowiciele.blogspot.com/p/treningi-warsztaty.html