Harry Edwards - Uzdrowiciel Duchowy Wielkiej Brytanii

Harry  Edwards - duchowy uzdrowiciel XX wieku w Wielkiej Brytanii 

W historii różnych krajów zdarzają się czasami ludzie niezwykli, ponadprzeciętni, którzy wnoszą wiele w rozwój ludzkości. Często ich niezwykłość jest nawet dla nich samych zaskoczeniem. Warto poznawać ich wydarzenia życiowe, aby się przekonać, że pomimo ogromnych przeciwności, oporu świadomości ludzi i instytucji potrafili tak dużo dokonać. Taką osobą jest Harry Edwards – angielski uzdrowiciel który żył w latach  1893-1976 w Wielkiej Brytanii. Uznany w latach sześćdziesiątych XX wieku za wielkiego uzdrowiciela strefy anglosaskiej, anglojęzycznej. W Polsce jest prawie nieznany, gdyż w czasach jego działalności Polska miała swoich wielkich duchowych uzdrowicieli jak Czesław Klimuszko oraz Stanisław Nardeli (1928-1985) ze Stalowej Woli. Duchowy dar uzdrawiania przydarzył się Harry Edwards’owi, można by powiedzieć, przez przypadek o ile przypadki istnieją, po części wbrew jego woli i aktywności, wbrew też egzystującemu prawu i tak zwanemu zdrowemu rozsądkowi. Podobnie miewało wielu innych sławnych uzdrowicieli, jak chociażby pochodzący z Gdańska Bruno Gröning (1906-1959).

Harry James Edwards - 1893-1976 - Healer - Uzdrowiciel

Uzdrowiciel Harry James Edwards rodził się w Londynie, w Wielkiej Brytanii, w dniu 9 maja 1893 roku, dokładnie w północno-londyńskiej dzielnicy Islington. Urodził się jako syn drukarza o nazwisku James John Edwards i jego żony Ellen Sellman, jedno z dziewięciorga dzieci w rodzinie. W dzieciństwie był raczej niesfornym chłopcem, mającym nawet na swym koncie kilka wykolejeń pociągów i wcześniejsze uwolnienie podczas festynu dużego balonu, ale pod wpływem zakochania się w wieku 12 lat w córce okolicznego rzeźnika, zaczął się powoli odmieniać na lepsze. Dla owego dziewczęcia definitywnie skończył z przeklinaniem, psikusami, i przyłączyć się nawet na jakiś czas do wspólnoty religijnej Lads Brigade.

Podczas I wojny światowej służył w Mumbai w Indiach i w Iraku w okolicy Tikrit, gdzie awansował do stopnia kapitana, chociaż jego działania polegały głównie na pomocy medycznej. Harry James Edwards pełnił w wojsku między innymi nieoficjalnie funkcję miejscowego lekarza. Mając do swojej dyspozycji tylko bardzo prymitywne wyposażenie apteczki, leczył tamtejszą ubogą ludność. Tam też po raz pierwszy zauważył u siebie pewne zdolności uzdrowicielskie, o których miał jednak wkrótce zapomnieć.

W 1921 roku powrócił do wielkiej Brytanii, gdzie poślubił Phillis, z którą ma czworo dzieci. Małżonkowie otworzyli sklep dworcowy i księgarnię w Balham w Południowym Londynie. Z natury trochę sceptyczny i kierujący się zdrowym rozsądkiem nie był zainteresowany duchowym rozwojem, chociaż w Indii zetknął się z fenomenami fakirów i joginów, którzy wywierali ogromne wrażenie na brytyjskich wojskach okupacyjnych. Powracając do Londynu otworzył zakład drukarski w którym przez lata pracował, był zainteresowany polityką z ramienia partii liberalnej, a nawet dwa razy (w 1929 i 1935 roku) startował jako kandydat do parlamentu, niestety albo i na szczęście bezskutecznie.


W 1935 roku jesienią dał się namówić do udziału w nabożeństwie niedzielnym kościoła spirytualistów (duchaczy) czego powodem była nagła śmierć siostrzeńca. Poszedł głównie z zamiarem, aby podważyć wiarygodność informacji przekazywanych tam przez prowadzące nabożeństwo osoby medialne, jako że nie był zbytnio przekonany iż dowie się coś o duszy zmarłej osoby. Nie zdążył, gdyż medium skierowało na samym początku uwagę na niego i otrzymał informację, że będzie bardzo sławnym i skutecznym uzdrowicielem, że miliony ludzi zostaną poprzez niego uzdrowione. Uważał to za niemożliwe, ale kolejne wizyty u Spirytualistów (Duchaczy) potwierdziły poprzez inne osoby tą samą informację. Był zszokowany, gdyż nawet nie wiedział ani na czym polega uzdrawianie, ani co słowo „healer” (uzdrowiciel) w swej istocie znaczy.

Spiritualist Church (Kościół Spirytualny) oficjalnie uznał w 1936 roku, że Harry James Edwards urodził się właśnie po to, by uzdrawiać. Jako że nie wiedział wtedy jeszcze za wiele o sztuce duchowego uzdrawiania, postanowił dołączyć do bardziej doświadczonych w tym względzie duchaczy (spirytualistów), w tym zaczął czytać ezoteryczne dzieła o uzdrawianiu, jak Nauki i Życie Mistrzów dalekiego Wschodu (Baird T. Spalding) czy dzieła Maxa Freedoma Longa (1890-1971) na temat Huny (związał się zresztą ze stowarzyszeniem badań nad Huną i Kahunami), a także inspirował się uzdrowicielem Edgarem Cayce. Od tej pory zaczął wchodzić w natchnienie i uzdrawiać ludzi (zarówno bezpośrednio, jak i na odległość, z pomocą modlitwy o uzdrowienie do Boga). Razem z żoną Phillis założyli w domu kółko pod nazwą Fellowship of Spiritual Service - Bractwo Duchowej Służby.

Nie musiał czekać zbyt długo, gdyż do jego zakładu drukarskiego za parę dni wpada roztrzęsiona klientka. Płacze i mówi: "już nie ma żadnej nadziei". "Co się stało?" pyta Harry Edwards. "Mój mąż umiera na nowotwora płuc. Lekarze rozłożyli ręce”. "Jest nadzieja" – mówił Harry Edwards bezmyślnie –  "niech się Pani nie martwi, za parę dni Pani mąż Newland będzie zdrowy.” Słowa te jakby wyrwały się mu same z ust, aczkolwiek zakłopotany tym faktem usiadł w spokoju wieczorem, zaczął się skupiać nad pacjentem w szpitalu, wyobrażać go sobie i w tym skupieniu poprosił Boga o uzdrowienie. Nagle odczuł ogromne ciepło przenikające jego ciało, poczuł jak przez niego płynie boska energia i jest kierowana do tej właśnie osoby. Na rezultat nie musiał czekać długo, gdyż rzeczywiście za parę dni pacjent zdrowy wyszedł ze szpitala i nigdy już na płuca nie chorował, a lekarze stwierdzili, że z pewnością ktoś podmienił zdjęcia RTG. I tak się zaczęła kariera Harry Jamesa Edwardsa jako duchowego uzdrowiciela. Druga wojna światowa nie przerwała jego uzdrowicielskiej działalności, a wręcz nawet zwiększyła frekwencję pacjentów.

W 1936 roku powstała zajmująca się uzdrawianiem duchowym White Eagle Lodge - Loża Białego Orła, z którą od roku jej powstania była związana duchowo większość brytyjskich uzdrowicieli, praktykująca potajemnie, gdyż brytyjskie prawo do 1950 roku groziło karą śmierci za wszelkie czarownictwo. Zmuszało to do uzdrawiania pod szyldem organizacji chrześcijańskich, kościołów uzdrowicielskich i spirytualnych (duchowych, duchaczy) zajmujących się leczeniem wiarą czyli charyzmatycznym uzdrawianiem na podbudowie chrześcijańskiej. Zbrodniczą ustawę uchylono w 1950 roku i uzdrowiciele mogli się bardziej ujawniać i rozwijać poza kościołami stosującymi dary charyzmatyczne. Już w 1949 roku walcząc z drakońskim prawem pojawiały się grupy uzdrowicielskie w formie stowarzyszeń, w tym, w 1949 roku John Britnell założył Essex Healers Association. W 1952 roku powstało The Bristol Society of Spiritual Healing, którego Konstytucja Uzdrowicielska napisana przez Dennisa Fare obowiązuje po dzień dzisiejszy.

Od roku 1940 datuje się okres nowej pracy Harry Edwardsa. W czasie dnia wykonywał swoje zawodowe obowiązki zarobkując na życie na całą rodzinę a wieczorami poświęcał się w służbie chorym. Jego pierwsze lata poważnej pracy jako duchowego healera (czyt. hilera) przypadły w czasie II wojny światowej. Nie był to łatwy czas, stracił dom podczas bombardowania, jego syn był ranny, ale cały czas łączył się z Bogiem i poświęcił mnóstwo czasu pomagając cierpiącym. Przeniósł się do Surrey i tam w swoim domu urządził sobie pokój do modlitwy i uzdrawiania. Uleczał również na odległość. Harry Edwards pomimo, że spędzał długie godziny z potrzebującymi, miał jeszcze czas na swoje hobby; lubił podróże, kino, grywał w tenisa, badmintona, napisał wiele książek. Nie zaniedbywał własnej rodziny, pracował w domu i w ogrodzie. Jednak najbardziej ulubionym przez niego zajęciem było malarstwo.

W 1946 roku, działalność Harry Edwardsa stała się na tyle duża, że musiał przeprowadzić się do większego domu w Burrows Lea, z kilku akrowym ogrodem, w miłej wiejskiej okolicy wsi Shere. W tym nowym domu ufundował  'Harry Edwards Healing Sanctuary' czyli Sanktuarium Uzdrawiania Harry Edwardsa. Jego sława jako uzdrowiciela rozniosła się po świecie anglojęzycznym i zaczął otrzymywać do 10 tysięcy listów tygodniowo z prośbami o uzdrowienie. W 1948 roku Harry Edwards poprowadził wielkie grupowe uzdrawianie w Manchesterze na 6 tysięcy ludzi - więcej sala nie mogła pomieścić. Jest to przełomowe wydarzenie na którym było tak wiele uzdrowień, że Harry Edwards stał się wybitnie sławny jako uzdrowiciel. Już w latach 1953/1954 roku John Britnell zainicjował pomysł utworzenia brytyjskiej organizacji uzdrowicieli, który został sfinalizowany w 1955 roku, kiedy to zarejestrowane zostało NFSH z Harry Edwardsem jako legitymacją numer Jeden.

W 1954 roku podczas inicjacyjnego pobytu na Cyprze otrzymał wtajemniczenie do wewnętrznego kręgu Poszukiwaczy Prawdy Daskalos związanego z dawna Magią i Magami na Cyprze. Ceremonia misteryjnej inicjacji i wtajemniczenia miała miejsce 1 kwietnia 1954 roku, a prowadził ją znamienity Mag Cypryjski Dr. Stylianos Atteshlis (1912- 1995) także zwany Daskalos (po grecku to Nauczyciel) lub Magus of Strovolos. W latach 1953-1958 pracowała nad jego cudownym darem uzdrawiania komisja biskupia kościoła anglikańskiego, która niedowierzała ilości cudownych uzdrowień w Wielkiej Brytanii i innych krajach anglojęzycznej strefy w której działał. W 1955 roku z inspiracji wtajemniczenia Daskalos został pierwszym prezydentem założonej przez siebie organizacji uzdrowicielskiej w Wielkiej Brytanii, znanej jako National Federation of Spiritual Healers (NFSH), która liczyła wówczas około 300 członków będących w pełni uzdrowicielami duchowymi. W skupieniu i medytacjach Harry Edwards czuł wsparcie dawniejszych dusz wybitnych medyków i naukowców, w tym Lorda Listera i Luisa Pasteura. Moce uzdrawiania płynące przez Harry Edwardsa zachwalał założyciel ezoterycznego Stowarzyszenia Aetherius, George King.

Harry James Edwards - 1893-1976 - Healer - Uzdrowiciel

Na przełomie 1959 i 1960 roku, po czterech latach działalności, dzięki aktywności  Gordona Turnera, który negocjował z przedstawicielami akademickiej medycyny, NFSH uzyskała wstęp do sieci 1500 szpitali gdzie uzdrowiciele mogli działać pod bacznym i czujnym okiem lekarzy medycyny. Harry Edwards często nazywany po prostu Henrym był człowiekiem o niezwykłej sile i determinacji. W ciągu pierwszych lat eksperymentów z Duchowym Uzdrawianiem zgromadził dokumentację medyczną ponad 10 tysięcy uzdrowień. Wiele z nich to choroby związane z ruchem, w większości uznane za nieuleczalne przez lekarzy. Na publicznym pokazie uzdrawiania w Royal Albert Hall w Londynie, na którym zgromadziło się około 6000 osób (więcej nie można było wpuścić) do Harry Edwardsa przywieziono mężczyznę, który od 40 lat nie chodził zgięty w pasie. Jeden ruch wzdłuż kręgosłupa wystarczył, aby chory wyprostował się i zaczął chodzić. Wyobraźmy sobie reakcję tłumu na to cudowne wydarzenie.

Uzdrawiał wszystkich chętnych od rodzin królewskich i polityków z całego świata poprzez tysiące prostych ludzi. W czasie życia Harry Edwardsa NFSH otrzymało około 14 milionów listów, na które także Harry Edwards lubił odpisywać (jednak pracował nad odpisywaniem cały potężny sekretariat wolontariuszy). Często były to listy z podziękowaniami, z prośbami o uzdrowienie. Zdarzały się też takie, gdzie nadawca prosił o uzdrowienie samochodu, który nie chciał odpalać, czy o przeciekach w rurach centralnego ogrzewania. Podobno i te sprawy były załatwione przez Henriego. Chociaż za życia nie został odznaczony żadnym tytułem to ludzie nazywali go Sir, Profesor a nawet święty. Nie znając adresu pisali po prostu Harry Edwards, England i listy dochodziły.

Prawo Angielskie do 1950 roku zabraniało praktykowania uzdrawiania osobom świeckim, a ustawa ‘Act on Whiches’ (prawo o czarownicach) groziło za to karą śmierci. Harry Edwards za życia miał trudności w przekonaniu służby medycznej i kościoła anglikańskiego do wprowadzenia Duchowego Uzdrawiania do swoich instytucji. Chociaż na jego prośbę utworzono specjalną komisję mieszaną, aby taką możliwość rozważyć, to wszystkie procedury zostały uruchomione, aby nie dopuścić tej formy terapii pacjentów. Ten fakt stał się powodem dla Harry Edwardsa do wielkiego zdenerwowania, ale zaowocowało ono powstaniem wielu książek, w których opisuje szczegółowo przypadki uzdrowień oraz próbuje odnaleźć jako osoba sceptyczna naukowe wyjaśnienie dziejących się cudów. Nigdy dla niego nie było jasne jak to się dzieje, że osoby, które mają ogromny ubytki czy zwyrodnienia kości, w ciągu paru minut zmieniają swoją strukturę anatomiczną na tą sprzed choroby tak, jakby choroba się zwyczajnie cofnęła.

Harry James Edwards przyczynił się niezwykle do popularyzowania uzdrawiania w Brytyjskich szpitalach państwowych i prywatnych. W 1955 roku założył Federację Duchowych Uzdrowicieli w Wielkiej Brytanii, która istnieje do dzisiaj, liczy obecnie około 5.500 członków w Wielkiej Brytanii i na świecie, jest uważana za jedną z większych i lepiej zorganizowanych organizacji uzdrowicielskich (proszę nie mylić z NFSH of Poland i Naczelną Izbą Uzdrowicielską, które nie mają żadnych powiązań z brytyjską NFSH). W Polsce Brytyjska NFSH też ma swoich członków: kilkadziesiąt osób - pełnych dyplomowanych uzdrowicieli i około setki przygotowujących się do egzaminu. W marcu 2005 roku, w obecności wiceprezesa brytyjskiej federacji, egzaminy te odbyły się po raz pierwszy w Polsce. Dzięki temu powiększyło się grono wykwalifikowanych osób, pomagających wielu cierpiącym w kraju nad Odrą i Wisłą. National Federation of Spiritual Healers w 1997 roku liczyła na świecie około 7 tysięcy członków (m.in. jasnowidzów, uzdrowicieli, bioenergoterapeutów), w samej Wielkiej Brytanii około 5 tysięcy.  Kraje, w których działają filie NFSH są głównie anglojęzyczne jak Szkocja, Irlandia, USA, Kanada, Australia, Nowa Zelandia, RPA, a także Austria i Polska. Nie jest to organizacja popularna na całym świecie, a jedynie w krajach pod wpływem Imperium Brytyjskiego.

W 1974 roku z powodu znacznego wzrostu zainteresowania duchowym uzdrawianiem zwanym także leczeniem wiarą, założone zostało The World Federation of Healing czyli Światowa Federacja Uzdrawiania. NFSH chciała utrzymać swoją narodową tożsamość ale sponsorowała pierwszą konferencję WFH w Londynie.

Poprzez NFSH spełniło się życzenie Harrego Edwardsa, aby uzdrawianie było praktykowane w szpitalach i przychodniach zdrowia u boku lekarzy akademickiej medycyny. Rząd Brytyjski po okresie fanatycznej ciemnoty inkwizycyjnej, która za duchowe uzdrawianie karała śmiercią lub długoletnim wiezieniem do 1950 roku, już w 1985 roku jako w jednym z pierwszych krajów na świecie ustanowił przepisy umożliwiające lekarzom medycyny kierowanie pacjentów do duchowych uzdrowicieli, oraz parę lat później w 1991 roku zezwolił na zatrudnianie uzdrowicieli w szpitalach i przychodniach z funduszy publicznej kasy chorych, chociaż przeciwne temu są środowiska walczących ateistów, elgiebetequpe i niektórych katolickich sekt religijnych pospołu. Tak więc zapoczątkowana misja przez Harry Edwardsa nadal jest z powodzeniem kontynuowana.

Życzeniem Harrego Jamesa Edwardsa było również, aby duchowe uzdrawianie stało się tak popularne, by w każdej rodzinie znajdował się ktoś, kto mógłby pomóc, zapobiegając rozwojowi poważnych chorób we wstępnej fazie, bez potrzeby uciekania się do drastycznych środków farmakologicznych. Harry Edwards zwykł mówić do adeptów uzdrawiania, że Duchowe Uzdrawianie to niezwykle prosta metoda zestrojenia się z Boską energią, w której uzdrowiciel staje się kanałem tej przepływającej energii, z tym, że tą prostotę osiąga się przez lata nauki, rozwoju i praktyki. Nie ma prostego duchowego uzdrawiania bez wielu lat praktyki nad rozwojem duchowym i połączeniem ze Źródłem, którym ostatecznie jest sam Bóg.

Przed śmiercią, Harry James Edwards napisał w swoim liście pożegnalnym do rodziny: ”Wartość życia leży w jego oddaniu dla dobra innych i ta wartość powinna żyć dalej, przetrwać w szczęśliwej pamięci, wspomnieniach, które pozostają, kiedy życie fizyczne się kończy. Mam nadzieję, że ze mną do pewnego stopnia będzie podobnie”. Gdyby zechciano kanonizować wyznawcę anglikańskiego kościoła, to z pewnością setki tysięcy cudów - uzdrowień za przyczyną  Harrego Jamesa Edwardsa przesądziłoby o jego niewątpliwej świętości.

Harry Edwards pozostał prezydentem NFSH aż do 1973 roku, kiedy to ustąpił w wieku lat 80-ciu i został zastąpiony przez Dennisa Fare. Harry Edwards zmarł w grudniu 1976 roku w wieku lat 83 i dobrym zdrowiu, jak na uzdrowiciela tej sławy przystało. Harry Edwards udokumentował około 100 tysięcy uzdrowień na terenie Wielkiej Brytanii. Sukcesorami jego Sanktuarium Duchowego Uzdrawiania w Burrows Lea zostali Joan i Ray Branch.

Harry James Edwards - 1893-1976 - Healer - Uzdrowiciel

Harry James Edwards tłumaczył swoje zdolności uzdrawiające jako akt połączenia się z Boskim Źródłem. Healerzy pracujący w ten sposób są czystymi przewodnikami dla duchowej energii, w procesie zwanym harmonizowaniem się z Bogiem lub wylaniem Ducha Świętego. Harry Edwards wykonywał swoją pracę dla wszystkich grup ludzi bez względu na wyznanie i kulturę. Medycy i specjaliści medyczni, kiedy zawodziły wszystkie metody leczenia często zapraszali Harrego Edwardsa do szpitali, prosili aby kładł swoje ręce na ciele cierpiących, ciężko chorych i modlił się o ich uzdrowienie i zdrowie. Nie rzadko byli świadkami cudownych uzdrowień.

Harry Edwards dał kilka podpowiedzi: 

- wierzę, że spirytualne lub boskie uzdrawianie są tą samą rzeczą i pochodzą od Boga,
- wierzę w nauki Jezusa i siłę uzdrawiania, którą z pomocą Jezusa można wyleczyć chorych,
- wierzę, że misja uzdrawiania jest częścią boskiego planu a człowiek, który posiada podobne zdolności jest instrumentem w ręku Boga,
- wiem, że my wszyscy nie posiadamy żadnej siły tylko Bóg,
- wierzę, że spirytualne uzdrawianie ma tylko miejsce wtedy, kiedy człowiek (jako narzędzie) przestrzega wszystkich Boskich praw; fizycznych i metafizycznych,
- wierzę, że nie wolno łamać Boskich praw, inaczej nie zdarzy się żaden cud,
- wierzę, że nie zaistnieje żadne uzdrowienie jeśli Bóg nie weźmie akcji w swoje ręce.

Definicja Duchowego Uzdrawiania:

Metoda terapeutyczna polegająca na przekazie duchowych energii poprzez uzdrowiciela do pacjenta re-energetyzując go tak, by naturalne zasoby witalne zostały pobudzone do poradzenia sobie z chorobą bądź urazem w jak najlepszy sposób.  Może pomóc w szerokiej gamie dolegliwości fizycznych, psychologicznych, duchowych i emocjonalnych. W znacznym stopniu przyczynia się często do wyzdrowienia z chorób tzw. nieuleczalnych. Wpływa na jakość życia, rozjaśnia myśli i wspomaga w rozwiązywaniu trudnych sytuacji życiowych. W coraz to większej ilości krajów uznana oficjalnie przez służbę medyczną jako istotna do przywrócenia zdrowia, chociaż w publicznej służbie zdrowia stosowana niestety często jako ostateczność, gdy inne (np. farmakologiczne) metody nie przyniosą rezultatu.

Przykładowe pytania na egzaminie z bioenergoterapii 

1. Omówić metody stosowane prze o. Czesława Klimuszkę.
2. Opisać cztery Plany stosowane przez M. Dorela.
3. Jaką dziedziną uzdrawiania zajmował się G.W. Leadbeater.
4. Omów zasady jakimi kierował się w uzdrawianiu Harry Edwards.
5. Na czym polega uzdrawianie ezoteryczne według Alice A. Bailey.
6. Co to jest krąg polarity według R. Gordona.
7. Omówić zasady uzdrawiania według Artura E. Powella.
8. Co odkrył Max Freedom Long i jak to służy uzdrawianiu.
9. Kto to był Józef Świtkowski: omów jego poglądy i metody uzdrawiania.
10. Jaki nurt reprezentował Paul Clement Jagot?
11. Opisać zabiegi stosowane przez F. E. Bilz.
12. Jaką dziedziną zajmował się Julian Ochorowicz?
13. Jaki kierunek uzdrawiania reprezentował Harim Jackson?
14. Opisać zabiegi stosowane przez J.P.E. Deleuza.
15. Jakimi cechami powinien wykazywać się uzdrawiacz według Józefa Gratzingera?
16. Opisać zabiegi stosowane przez Karla Hansena.
17. Warunki jakie powinien spełniać magnetyzer według Philipa Cramera.
18. Jakimi zasadami kierował się Czesław von Langsdorff?
19. Omówić metody F.A. Mesmera i jaką rozwijał dziedzinę uzdrawiania?
20. Co zawiera najstarszy medyczny dokument sumeryjski?
21. Jakie pouczenia medyczne zawiera Kodeks Hamurabiego?
22. Opisać doświadczenia F.A. Mesmera.
23. Wiedza medyczna w starożytnym Egipcie.
24. Wiedza medyczna starożytnych Indii: Ajurweda, Siddham, Unani.
25. Praktyka medyczna starożytnych Chin - medycyna taoistyczna, Lingqi.
26. Jakimi metodami posługiwał się Sebastian Kneipp?
27. Praktyki medyczne Grecji?
28. Praktyki medyczne Rzymu?
29. Jaką dziedziną posługiwał się W. Priesnitz?
30. Jaką technikę rozwijał Arnold Rikli?
31. Jakiej dziedziny twórcą jest S. Hahnemann i do czego ona służy?
32. Jaką formę terapii rozwijał D. D. Palmer?
33. Osoba Paracelsusa i zasługi dla sztuki uzdrawiania.
34. Myśl Hipokratesa i Demokryta dla uzdrawiania.
35. Symbolika Eskulapa.
36. Kim był i co stworzył Mikao Usui?
37. Omówić metody bioterapii stosowane w indyjskiej ajurwedzie.
38. Bioenergoterapia na I stopniu Japońskiego Usui Reiki.

Aktualnie, na koniec pierwszego dwudziestolecia XX wieku, bodaj najsławniejszym i najskuteczniejszym uzdrowicielem znanym na świecie jest ajurwedyjski jogin znany jako Yogi Madhukar Ji z Bangalure w Indiach, działający razem z licznym zespołem terapeutów.

LINKI 

Odwiedź Terapie Duchowe na portalu społecznościowym Facebook: 

https://pl-pl.facebook.com/Terapie.Duchowe