Czym jest Usui Reiki Gakkai

Czym jest Usui Reiki Ryoho 

Mikao Usui Sensei - Mistrz Reiki Ryoho

Reiki to w ogólności terapie uzdrawiania czy tradycyjnego naturalnego leczenia przez nakładanie rąk, akupresurę, masaże i biomasaże, pracę na meridianach (Mo) oraz równoważenie dwunastu zarządców ciała (Shujin). Najpopularniejsze terapie to przykładanie rąk służące uzdrawianiu z rozmaitych dolegliwości, poprawę samopoczucia, mobilizację organizmu dla wyzdrowienia czy chociażby poprawie zdrowia. W podstawowych czterech metodach nakładania rąk dla uzdrowienia Usui Reiki można w przybliżeniu uważać za japońską odmianę bioterapii czy bioenergoterapii, za metodę leczenia energetycznego, chociaż niektórzy wolą nazwę leczenie duchowe. 

Uzdrowiciel – znawca Usui Reiki może też w miarę potrzeby prowadzić egzorcyzmy, usuwanie życiowego pecha czy złego losu. Proces uzdrawiania wymaga zwykle od kilku (3-5) do kilkunastu (11-16) sesji terapeutycznych. W razie konieczności powtarza się cykl terapeutyczny. W przypadkach ciężkich stosuje się trzy cztery sesje uzdrawiania na pacjencie dziennie. 

Reiki Gakkai także Usui Reiki Gakkai to Wspólnota Reiki – Stowarzyszenie Mistrzów Usui Reiki we współczesnym wydaniu założone w Japonii w 1922 roku. Od przynajmniej 1978 roku istnieje nieformalna filia Reiki Gakkai w Polsce. 

Reiki to u podstaw metoda uzdrawiania bioenergią, rodzaj japońskiej bioterapii przez nakładanie rąk. Jej głównym propagatorem od początku XX wieku jest Japończyk Mikao Usui, także mistrz Ju-Jutsu i szermierki. Tajemna metoda Reiki została odnowiona i szeroko rozpowszechniona w Japonii we wczesnych latach 20-tych XX wieku. Reiki to japońskie słowo, którym określa się energię życia, siłę witalną, gdzie Ki jest synonimem chińskiego Qi (Chi), a Rei oznacza duszę, chińskie Ling. Pełna tradycyjna nazwa tego systemu to Usui Reiki Ryoho czyli metoda uzdrawiania energią wedle szkoły Mikao Usui. Uzdrawianie metodami starożytnej szkoły Reiki polega na przywróceniu naturalnego stanu równowagi energetycznej czyli psychofizycznej poprzez oczyszczenie z bloków oraz pobudzenie procesów samouzdrawiania. 

Sokushindo – Japońska Akupresura Stóp

Sokushindo – Japońska akupresura stóp 

Masaż stóp Soku Shin Do (Zoku Shin Do) służy zachowaniu i poprawie zdrowia, równoważeniu i zwiększaniu energii, a także uzyskaniu spokoju oraz harmonii wewnętrznej. Dla wielu osób jest codzienną medytacją, zabiegiem który oczyszcza ducha i ciało. Jest refleksologią stóp, czyli metodą pozwalającą na zmianę stanu zdrowia poszczególnych narządów i części ciała człowieka poprzez energetyczny masaż odpowiadających im części stopy. Może być używany jako część Tradycyjnej Japońskiej Medycyny, w tym Shiatsu czy ReiKi a więc jako metoda leczenia i diagnozowania, chociaż stawianie precyzyjnej diagnozy nie jest konieczne, ponieważ masaż stóp SokuShinDo w naturalny sposób pomaga przywrócić równowagę w funkcjonowaniu organizmu.

Soku oznacza Stopę, a Shin serce i umysł, środek lub jądro czegoś. Do (Dou, chińskie Tao, Dao) to Droga. Razem mamy Drogę Serca i Stóp. Soku Shin Do to tradycyjnie istotna część Shiatsu oraz Kiatsu polegająca na masażu stóp wedle określonych procedur medycyny tradycyjnej rodem ze starożytnej Japonii oraz Chin. SokuShinDo w języku chińskim to taoistyczna terapia stóp znana jako Zhak She Dao. Sokushindo ma swoje pochodzenie w indyjskiej ajurwedzie której uczył się sam Gautama Buddha, a którą razem z medytacją Chan (Zen) Bodhidharma przeniósł do Chin. Z czasem metoda masażu Sokushin Do dotarła do Japonii. Obraz stóp Buddy jako mapa do prowadzenia terapii SokuShinDo znajduje się w świątyniach Yakushi Nyorai, Buddy Medycyny w Japonii. Istotne teorie medyczne SokuShinDo opierają się na symbolice zaczerpniętej ze stóp Gautama Buddy. Istnieje także system orientalnej diagnostyki medycznej na podstawie samego oglądu stóp znany jako Kanshi Ho. W Chinach metoda ajurwedyjska połączyła się z lokalną medycyną chińską około 40 roku e.ch., a w Japonii około V-VI wieku e.ch., metody przyniesione z Chin połączyły się z oryginalnymi metodami terapii poprzez stopy znanymi wcześniej w Japonii i na wyspach Pacyfiku. Studia medycyny tradycyjnej w tym interny (lekarz ogólny) w Japonii trwały siedem lat i wymagały znajomości wielu metod terapii, w tym akupunktury i akupresury.

W V-VI wieku japoński medyk znany jako doktor Kada 華 佗 (Hua Tuo, Yuanhua) wprowadził SokuShinDo do arsenału metod masażu niezależnie od profesjonalnych studiów medycznych, co spowodowało, że SokuShinDo trafiło pod strzechy jako rodzaj ludowego masażu i akupresury. Metody doktora Kada były przechowywane przez dostojne japońskie rody jako narodowy sekret medyczny. Łączono je z metodami masażu stóp znanymi szerzej jako Anma.

Soku Shin Do

Masaż stóp SokuShinDo, to jeden z najprzyjemniejszych sposobów relaksu, terapii i wypoczynku. Soku Shin Do odpręża, uspokaja i wycisza. Powoduje, że krew zaczyna szybciej krążyć, polepsza się przemiana materii, a toksyny są szybciej usuwane z organizmu. Powoduje też uaktywnienie wszystkich funkcji organizmu, podnosi poziom energii oraz wspomaga jej płynne krążenie w organizmie. W naturalny sposób harmonizuje cały organizm, w tym również psychikę. W refleksologii stóp SokuShinDo osoba masująca stara się tak dobrać siłę nacisku, aby balansować na granicy przyjemności i bólu u osoby masowanej. Ogólnie w masażu stóp obowiązuje zasada, że masaż zbyt mocny powoduje ból, wycofanie się i zablokowanie energii u osoby masowanej. Masaż zbyt słaby może być z kolei mało skuteczny. Jednak w tradycyjnym masażu stóp SokuShinDo, szczególnie w chorobach przewlekłych i trudnych do wyleczenia, czasami stosuje się bardzo subtelne, lekkie ale równocześnie niezwykle skuteczne zdrowotnie techniki. Z kolei w przypadkach nagłych, na przykład w reanimacji, w masażu stóp SokuShinDo, zgodnie z tradycją, stosuje się techniki o ekstremalnej dynamice i sile nacisku. W masażu stóp obowiązuje też zasada mówiąca, że mocne techniki dają szybsze, ale krótkotrwałe efekty, a techniki bardziej delikatne zmieniają nas powoli, ale długotrwale i gruntownie.

Trening Energii Ki i Ki Aikido Koichi Tohei

AIKIDO - Podstawy treningu Ki - Harmonia Ciała i Duszy 

Koichi Tohei (10 dan) przez wiele lat był dyrektorem technicznym Fundacji Aikido Aikikai w Japonii. Po śmierci Morihei Ueshiba w 1969, spadkobiercą szkoły został Kishomaru Ueshiba, który posiadał stopień 7 dan, chociaż kilku mistrzów miało wyższe stopnie w tej sekretnej wówczas sztuce opartej na treningu energii Ki. Już w 1971 roku, syn mistrza, Kishomaru Ueshiba  zaczął robić "porządki" i eliminować tych, co umieli i rozumieli więcej od niego. Tak Koichi Tohei, najwyższy stopniem i umiejętnościami, musiał odejść z Aikikai w atmosferze skandalu i obciachu, a Aikikai stało się tym, czym jest - bez swojej najlepszej kadry mistrzów (wielu innych dobrych mistrzów, także odeszło z Aikikai)! 

Mistrz Koichi Tohei - 10 Dan Aikido i Ki Aikido

Koichi TOHEI (1920-2011) - 10 dan Ki i Aikido

Mistrz Ki i Aikido, Koichi Tohei (藤平光一 Tōhei Kōichi) znany jako Soushu urodził się w Japonii w prefekturze Tochigi 20 stycznia 1920 roku  jako pierworodny syn swoich rodziców. Tam też dorastał, a jako dziecko był słaby i chorowity, dużo czasu spędzał pod opieką lekarzy i tradycyjnych szamańskich uzdrowicieli. Swoją przygodę ze sztukami walki zaczął od treningów judo. To one według jego ojca, 4 dana judo, miały poprawić zdrowie małego Koichi Koichi. Pierwsze treningi judo rozpoczął w wieku 12 lat, aby już trzy lata później otrzymał czarny pas. W czasie intensywnych treningów 16-letni Koichi Tohei nabawił się zapalenia opłucnej. W konsekwencji musiał nie tylko opuścić szkołę, ale i zrezygnować z ćwiczeń na pewien czas. W czasie swojej choroby zaczął zastanawiać się nad swoją sprawnością fizyczną i możliwościami ciała oraz ducha (Kokoro). Chcąc wzmocnić ducha zaczął praktykować japońskie Zen (Medytację) w Ichikukai Dojo w Tokio. Jednak zarówno Zen, jak i pozostałe stosowane praktyki nadal nie pozwalały mu uzyskać przewagi na większym i cięższym przeciwnikiem. To właśnie w czasie tych rozważań i poszukiwań duchowej drogi Koichi Tohei usłyszał o Aikido i Mistrzu Morihei Ueshiba. Z Mistrzem Ueshibą spotkał się w czasie jednego z pokazów, a przyjęty na naukę Aikido został z polecenia mistrza judo, Shokei Tori w 1940 roku, gdy miał zaledwie 19 lat. Od tego czasu rozpoczął regularne treningi sztuki Aikido - Drogi Harmonii z Ki. W 1968 roku otrzymał najwyższy 10 stopień dan oraz był głównym instruktorem Centralnego Dojo Aikido Aikikai w Tokio. W Aikido Mistrz Tohei kładł główny nacisk na energię Ki zamienianą w praktyczną Moc duchową, a także poświęcał dużo czasu koncentracji oraz oddychaniu (haragei, misogi). Upowszechnił dotąd sekretną japońską sztukę przesyłania energii Ki wprost do punktów akupresury, co jest wyższym, bardziej energetycznym stopniem Shiatsu - japońskiej akupresury. Był założycielem Międzynarodowego Stowarzyszenia Ki (Ki No Kenkyukai) oraz szkoły Ki Aikido znanej jako Shin Shin Toitsu Aikido w 1971 roku. Często był mistrzem prowadzącym szklenia w Akademiach Policyjnych, w tym w Japonii, w USA i na Hawajach oraz słynnej Akademii policyjno-wojskowej Shumei Okawa w Tokio. Działał głównie w Japonii i USA, tylko trochę w Europie. Od 2003 roku oficjalnie zaprzestał intensywnego nauczania i przekazał szefostwo szkoły Ki Aikido w ręce swego syna Shinichi Tohei’a, którego w 2007 uczynił sukcesorem Shin Shin Toitsu Aikido. Odszedł w chwale jako najwyższy po Morihei Ueshibie Mistrz Ki i Aikido w dniu 19 maja 2011 roku w wieku 91 lat, z tego 70 lat praktykując czynnie Aikido i Trening Ki.

Słynnymi uczniami Koichi Tohei mającymi pozycję Shihan, nawet z czasów Aikikai są: Hiroshi Tada, Sadateru Arikawa, Seigo Yamaguchi, Shigenobu Okumura, Kazuo Chiba, Yoshimitsu Yamada oraz Steven Seagal. Najsłynniejsi uczniowie z okresu Stowarzyszenia Ki i Ki Aikido: Koretoshi Maruyama (9 dan), Shizuo Imaizumi (7 dan), Iwao Tamura (9 dan), Shinichi Suzuki (9 dan), Christopher Curtis (8 dan), Takashi Nonaka (9 dan), Calvin Tabata (8 dan), Koichi Kashiwaya (8 dan), David E. Shaner (8 dan), Ken Williams (G.B.), Harry Kiyoshi Ishisaka (CA), Kenjiro Yoshigasaki (8 dan), Fumio Toyoda (6 dan), Roy Y. Suenaka (8 dan), Alan Ruddock (6 dan), Shuji Maruyama, Steven Seagal (7 dan), Kenji Ota (5 dan), Mitoshi Uyehara (3 dan), Roderick T. Kobayashi (6 dan), Jon Mamoru Takagi (6 dan) i wielu innych. Spadkobierca Ki Aikido, Shinichi Tohei kieruje organizacją mającą około 500 dojo w 25 krajach na całym świecie, w których praktykuje około 50 tysięcy osób na różnych poziomach zaawansowania.

SŁOWO OD TŁUMACZY

Oddajemy do rak polskich aikidoków fragmenty zaledwie wybitnej książki największego żyjącego obecnie eksperta aikido, Koichi Tohei (10 Dan), posiadającego oczywiście najwyższy stopień wtajemniczenia w tej sztuce, nadany komukolwiek przez Mistrza Założyciela prof. Morihei Ueshiba. To co jest tu zawarte nie jest teorią aikido, czy jego filozofią lub jak mówią niektórzy jego strona mistyczną, ale jest to czysta praktyka w jej najlepszej z możliwych form opartych na treningu Ki (Chi). Myślę, że w przyszłości uda mi się udostępnić dalsze fragmenty tej i innych książek Koichi Tohei w polskim tłumaczeniu, co jak sądzę ukaże wielu z was prawdziwy obraz i sens aikido. Aikido bowiem, jak wiele różnych dróg, prowadzi do tego samego celu. Jest prostą ścieżką wiodącą ku światłości, ku wielkiej samorealizacji. Dobrym tego przykładem jest sam Mistrz Założyciel, który stworzył sztukę i rozwijał ją wraz ze swoją samorealizacją - oświeceniem.

Drugim przykładem jest Koichi Tohei (10 Dan), który przez praktykę Aikido jak również Zen i metod oddychania zyskał w końcu oświecenie, co było równoznaczne z uzyskaniem od Mistrza Założyciela najwyższego stopnia w aikido - 10 Dan. Jako tłumacze pragniemy zwrócić uwagę, iż użyte w oryginale angielskim słowo „spirit” oznacza zarówno umysł w najszerszym znaczeniu tego słowa, jak również oznacza ducha człowieka lub wewnętrzną energię, co w odniesieniu do dwóch pierwszych znaczeń utożsamia się i jednoznacznie używa dla określenia wewnętrznej strony człowieka. Tak więc w tłumaczeniu słowo umysł, duch, dusza są używane zamiennie w swym głębokim wewnętrznym aspekcie.

Chcemy, korzystając z okazji, rzec, iż po przetłumaczeniu części tej książki żal nam się dosłownie zrobiło, że mając ją, nie tłumaczyliśmy jej znacznie wcześniej. To był naszym zdaniem wielki błąd. Uwzględnia ona bowiem właściwą postawę, właściwe działanie i właściwą praktykę - trzy aspekty ścieżki aikido opartego o trening Ki. W końcu jako tłumacze chcielibyśmy podziękować tym wszystkim, którzy przyczynili się do powstania tego działa i jego rozpowszechnienia, chociaż w bardzo wąskim zakresie i tylko na użytek prywatny zainteresowanych rozwojem aikido i treningiem Ki w Polsce. Materiał tu zawarty stał się podstawą do rozwinięcia bardzo efektywnych metod treningu aikido, znanych z ogromnej skuteczności, które prezentował Koichi Tohei, a wcześniej Morihei Ueshiba na swoich pokazach w wielu krajach świata (Wł.Mad.).